Na današnji dan, 29. maja 1453. godine, sultan Mehmed II Fatih je osvojio Konstantinopolis – Istanbul. Imao je 21. godinu. Bio je to, od pojave islama, 16. po redu pokušaj muslimana da zauzmu ovaj grad.
Za 49 godina života osvojio je Bizantijsko carstvo, Trapezuntsko carstvo, Anadoliju, Krim, Transilvaniju, Moreju, Albaniju, srpsku Despotovinu i Kraljevinu Bosnu. Njegove jedinice su konačno kročile i na tlo Italije 1480. godine pod vođstvom Gedik Ahmed-paše.
Smrt ga je spriječila u osvajanju Rima. Govorio je 7 jezika (turski, grčki, hebrejski, arapski, perzijski, latinski i slavenski). Matematika, astronomija i teologija dostigle su vrhunac u njegovo doba. Volio je književnost i umjetnost. Pod pseudonimom „Avni“ iza sebe je ostavio Divan – zbirku pjesama. U državi kojom je vladao izgrađeno je oko 5000 objekata. Uspostavio je državni sistem – kodificirao brojne zakone. Bio je inženjer arhitekture, lično je napravio fizičke i matematičke proračune za jednu od četiri haubice (Šahi top) koje su probile zidine grada.
Kada su mu “mudre glave” iz njegovog tima savjetovale da ipak razmisli da li se upuštati u osvajenje grada, da li postoji snaga za takvu akciju, odnosno da li bi bilo pametno narušiti odnose sa Bizantom te nudili kompromisno rješenje, izgovorio je čuvenu rečenicu: “Treba pokušati nemoguće da bi se spoznale granice mogućeg.“ Kada je opsada grada bila u toku, izveo je jednu od najčuvenijih vojnih taktika kazavši: “Ako su oni toliko pametni da lancima povežu Zlatni rog (rukavac Halič), mi smo toliko ludohrabri da kopnom prabacimo galije.“ I galije su zaista išle kopnom!
