Danas se u Memorijalnom centru Srebrenica okupljaju porodice, prijatelji i građani kako bi odali počast žrtvama genocida i prisustvovali ukopu 14 identifikovanih žrtava.
Prošlo je 29 godina od tragičnih događaja, a najstarija žrtva koja će konačno pronaći vječni smiraj je Hamed (Ibrahima) Salić, rođen 1927. godine. On je imao 68 godina kada je nestao u ljeto 1995. godine na području Žepe, a njegovi posmrtni ostaci su ekshumirani na lokalitetu Slap u Žepi, u maju 2014. godine.
Među žrtvama koje će danas biti ukopane su i Hasib (Uzejir) Efendić, rođen 1931. godine, Ćamil (Uzejir) Efendić, rođen 1928. godine, Mehmed (Daut) Krdžić, rođen 1961. godine, Sabrija (Asim) Omić, rođen 1966. godine, Mušan (Ramo) Šiljković, rođen 1956. godine, Sakib (Ragib) Harbaš, rođen 1975. godine, Beriz (Omer) Mujić, rođen 1978. godine, Ahmet (Ismet) Jašarević, rođen 1971. godine, Nevres (Mehmed) Salihović, rođen 1970. godine, Ibrahim (Muharem) Salkić, rođen 1935. godine, Midhat (Adem) Bašić, rođen 1973. godine, Hajdin (Kadrija) Mustafić, rođen 1959. godine i Latif (Arif) Mandžić, rođen 1964. godine.
Na dženazi će kao i svih prethodnih godina prisustvati i delegacije Islamske zajednice u Crnoj Gori, predvođene reisom Rifat ef. Fejzićem koji je sinoć stigao u Srebrenicu i posjetio Majke Srebrenice.
Ekipa radija Fatih takođe će ispratitit ovaj događaj, pružajući izvještaje i intervjue sa komemoracije i poslije toga. Mensur Kasumović i Samir Kadrbašić su od jučer na terenu, ostvarili su konatakte sa učesnicima Marša mira.
Okupljanje u Memorijalnom centru Srebrenica simbolizuje zajedničku tugu, ali i nadu za bolju budućnost u kojoj će se očuvati sjećanje na nevine žrtve. 29 godina kasnije, Srebrenica i dalje poziva na pravdu i trajno sjećanje na strahote koje se nikada ne smiju ponoviti.
Podsjećanja radi Generalna skupština Ujedinjenih nacija u Njujorku usvojila je Rezoluciju o Srebrenici. Za usvajanje su glasale 84 zemlje, 19 je bilo protiv, uz 68 uzdržanih. Dokumentom se 11. jul proglašava Međunarodnim danom sećanja na žrtve genocida u Srebrenici, osuđuje negiranje genocida, kao i veličanje ratnih zločinaca. Predlagači dokumenta su bile Nemačka i Ruanda, uz podršku tridesetak zemalja kosponzora.
Antje Lendertse, predstavnica Nemačke u UN, pozvala je prije glasanja zemlje da podrže rezoluciju, ističući da ona „nije usmerena ni protiv koga, posebno ne protiv Srbije”. „Usmerena je isključivo protiv počinilaca genocida”, tada je navela Lendertse, dodajući da su „sve etničke zajednice tokom rata stradale”, kao i da je cilj da „sve žrtve budu prepoznate”.
Zvanični Beograd se protivio usvajanju, tvrdeći da bi na taj način srpski narod bio proglašen za „genocidan”.
Crna Gora je glasala za usvajanje Rezolucije.
