Falënderimet dhe lutjet e përgjithshme ia drejtojmë vetëm Allahut xh.sh., përshëndetjet qofshin mbi Muhamedin a.s., të dërguarin e fundit zotërinë e mbarë njerëzimit.
Të nderuar e shumë të respektuar besimtarë
Thotë Allahu xh.sh. në Kur’anin Famëlartë :
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِخۡوَةࣱ فَأَصۡلِحُوا۟ بَیۡنَ أَخَوَیۡكُمۡۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ﴿ ١٠ ﴾
یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ لَا یَسۡخَرۡ قَوۡمࣱ مِّن قَوۡمٍ عَسَىٰۤ أَن یَكُونُوا۟ خَیۡرࣰا مِّنۡهُمۡ وَلَا نِسَاۤءࣱ مِّن نِّسَاۤءٍ عَسَىٰۤ أَن یَكُنَّ خَیۡرࣰا مِّنۡهُنَّۖ وَلَا تَلۡمِزُوۤا۟ أَنفُسَكُمۡ وَلَا تَنَابَزُوا۟ بِٱلۡأَلۡقَـٰبِۖ بِئۡسَ ٱلِٱسۡمُ ٱلۡفُسُوقُ بَعۡدَ ٱلۡإِیمَـٰنِۚ وَمَن لَّمۡ یَتُبۡ فَأُو۟لَـٰۤىِٕكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ﴿ ١١ ﴾
یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ ٱجۡتَنِبُوا۟ كَثِیرࣰا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمࣱۖ وَلَا تَجَسَّسُوا۟ وَلَا یَغۡتَب بَّعۡضُكُم بَعۡضًاۚ أَیُحِبُّ أَحَدُكُمۡ أَن یَأۡكُلَ لَحۡمَ أَخِیهِ مَیۡتࣰا فَكَرِهۡتُمُوهُۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ تَوَّابࣱ رَّحِیمࣱ﴿ ١٢
S’ka dyshim se besimtarët janë vëllezër, pra bëni pajtim ndërmjet vëllezërve tuaj dhe kini frikë All-llahun, që të jeni të mëshiruar (nga Zoti).
O ju që besuat, nuk bën të tallet një popull me një popull tjetër, meqë të përqeshurit mund të jenë më të mirë nga ata të cilët përqeshin dikë tjetër, e as gratë me gratë e tjera, sepse mund të ndodhë që gratë e tjera të jenë më të mira se ato që përqeshin (duke e nënçmuar njëri-tjetrin) dhe mos etiketoni njëri-tjetrin me llagape. Pas besimit është keq të përhapet llagapi i keq. E ata që nuk pendohen, janë mizorë.
O ju që keni besuar, largohuni prej dyshimeve të shumta, meqë disa dyshime janë mëkat dhe mos hulumtoni për zbulimin e të metave të njëri-tjetrit, dhe mos përgjoni njëri-tjetrin; a mos ndonjëri prej jush dëshiron të hajë mishin e vëllait të vet të vdekur? Atë pra e urreni! Kini frikë nga ndëshkimi i All-llahut, e All-llahu është mëshirues, Ai pranon shumë pendimin.
Sureja Huxhurat 10-12
Të nderuar e të respektuar besimtarë
Allahu i Lartësuar, i cili dëshiron që besimtarët të mos tallen me njeri-tjetrin, te mos i drejtohen njëri-tjetrit me nofka të papëlqyeshme, të mos i zbulojnë të metat e njëri-tjetrit, gjithashtu urdhëron që të braktisen sjelljet që e dëmtojne personalitetin dhe nderin e njeriut, si dhe te zhvillohen marrëdhënie siç i kanë hije vëllazërisë. Është mjaft domëthënëse që Pejgamberi i Allahut, duke e cekur këtë çështje në Hutben e Lamtumirës, nderin dhe prestigjin e njeriut e ka krahasuar me gjërat e shënjta për muslimanet, siç janë Mekka, muaji
dhulhixhxhe dhe dita e Arafatit. Madje Abdullah b. Omeri ka formuar bindjen se vlera e njeriut tek Allahu është më e lartë se Shtëpia e Allahut, që për muslimanet është vendi më i shenjtë.
Ta lëndosh një musliman, ta shash apo ta tallësh, janë sjellje që haptazi e cënojne personalitetin dhe autoritetin e tij. Por pika ku cënohet më thellë personaliteti i njeriut, është nëpërkëmbja e nderit të tij. Prandaj dhe shprehja “dhunim i nderit” , që realisht ka kuptimin e sulmit kundër çdo vlere personale të njeriut, ka ardhur duke u identifikuar me sulmin ndaj vlerave morale personale që kanë të bëjne me nderin dhe me jeten intime. Nuk mund të mendohet që Pejgamberi ynë, i cili përbuzjen e muslimanëve e përcepton si sulm ndaj personalitetit moral, të mbetet indiferent ndaj vlerave të shenjta e te paprekshme te njeriut, sic jane nderi dhe intimiteti i tij.
Duke qenë kështu, krijimi i familjes, e cila është garancia kryesore për vazhdimin e llojit, bart rëndësi të veçantë. Duke patur parasysh këtë peshë të saj, Pejgamberit s.a v. ka thënë: “Dhurojuni femijëve tuaj; jepuni edukate të mire!” Ibn Maxhe, Edeb 3
Para së gjithash, rritja e një brezi dinjitoz, varet nga zhvillimi i shëndetshëm i fëmijëve. Mbrojtja dhe vazhdimësia e llojit është e mundur vetëm duke i mbajtur në jetë fëmijet, duke u përkujdesur për ta dhe, ç’është më e rëndësishmja, duke u dhënë atyre një arsimim cilësor. Ne fakt, dinjiteti i njeriut në shoqëri, plotësohet me nderin e familjes dhe te fëmijeve të tij. Ne këtë kontekst, Pejgamberi ynë ka treguar ndjeshmëri të madhe për përgaritjen e individëve të ndershëm dhe me vlere për të ardhmen, si dhe ka tërhequr vërejtjen se edhe emri që i jepet fëmijes kur lind, mund i ndikojë në reputacionin e tij ne shoqëri:
“Në Ditën e Giykimit do te thirreni me emrin tuaj dhe te babait tuaj; prandaj vini emra te bukur!” Ebu Davud, Edeb
Në anën tjetër, Pejgamberi s.a.v., duke thënë: “Dhurojuni femijeve tuaj; jepuni edukate të mirë!”
U kujton prindërve obligimin për t’u përgatitur një të ardhme dinjitoze fëmijëve të tyre. Gjithashtu, ashtu siç thotë i Dërguari i Allahut, trashëgimia më e mirë që prindërit mund t’i lënë fëmijes, është edukata e mirë.”
Përgatitja e fëmijës për jetë, përfitimi i vlerave etike dhe njerëzore të nevojshme, mësimi i përgjegjësive fetare e shoqërore dhe venia në jetë e tyre në të ardhmen, bëhët e mundur vetëm me angazhimin e nënës dhe të babait në këtë drejtim.
Sot është e domosdoshme që shoqëria të luftojë në çdo aspekt kundër rreziqeve që u kercënohen fëmijeve dhe të rinjve, si kundër duhanit, droges, alkoolit, kumarit dhe veseve negative. Në fillim familja e pastaj edhe shoqëria, duhet të kujdesen për mbrojtjen e brezit sa në aspektin material, aq edhe në atë shpirteror. Prandaj, përveç se duhet te jemi të interesuar dhe të përgjegjëshem ndaj fëmijeve tanë, duhet t’i njohim dhe ti kuptojmë ata dhe si të krijojmë një mjedis me raporte të shëndoshta dhe të përshtatshme.
Lutemi në këtë ditë që të mbretëroj paqja, harmonia, bashkëjetesa, toleranca, siguria, respekti dhe qetësia.
Allahu ju ruajt!
