Gjatë historisë së qytetërimi Islam, bibliotekat më të bukura dhe më të mëdha, kanë rritur botën në aspektin kulturor, social dhe ekonomik, duke i dhënë drejtim jetës dhe përqendruar te dituria.
Linjat tona të qytetërimit janë bibliotekat që janë ndërtuar në çdo epokë.
Shkrimi, i cili u zbulua afërsisht tre mijë vjet para Krishtit, i cili konsiderohet si thelbi i parë i qytetërimit dhe ndikoi shumë në jetën e njeriut.
Shkrimet e para të shkruara me gozhdë filluan të ekzekutoheshin në përmasa, forma dhe hieroglife të ndryshme me kalimin e kohës. Kjo e vërtetë mundësoi shfaqjen e gjuhëve të shkruara dhe fiseve. Një depo tabletash të krijuar në Ninova gjatë periudhës asiriane konsiderohej biblioteka e parë në botë. Këtu ruheshin veprat e shkruara në pllaka me shkrim kuneiform.
Në fenë tonë të shenjtë Islame, urdhërimi i parë i të cilit është “Lexo”, kultura e librit u formësua përmes Kur’anit të Shenjtë.
Në këtë kuptim, librat janë një nga faktorët më të rëndësishëm që brumosin dhe pjekin qytetërimin Islam.
Krahas aktiviteteve të përpilimit dhe përkthimit të veprave të rëndësishme mbi shkencat Islame me kalimin e kohës, bibliotekat e para filluan të formohen në historinë Islame.
Bibliotekat e para Islame njihen me emrat si Bejtul Kutub, Darul Kutub si dhe Mektebe.
Para institucionalizimit të medreseve,
meqenëse xhamitë ishin rrethe dijeje, bibliotekat e para islame u krijuan në xhami.
Pas kësaj, bibliotekat e para të rregullta Islame filluan të shfaqen në institucionet arsimore të quajtura Darul Hikme dhe Bejtul Hikme.
Shtetet Islame, krijuan biblioteka të rëndësishme të përbëra nga shumë libra në qytete të rëndësishme. Plaçkitja e Bagdadit nga mongolët, dhe shkatërrimi i bibliotekës së Bagdadit, e cila ishte biblioteka më e famshme Islame deri në atë kohë duke bërë që ajo të digjet së bashku me vepra arti me vlerë. Kjo ngjarje tragjike që ndodhi në Bagdad, ishte shkatërrimi më i madh mendor në qytetërimin Islam. Deri atëherë me përpjekje të mëdha rrethi shkencor që u themelua dhe u zgjerua u ndërpre për pak kohë falë mongolëve.
Biblioteka Islame më e organizuar dhe më e rregullt u shfaq gjatë periudhës së Perandorisë Osmane. Osmanët kishin tre lloje sisteme bibliotekash: private, vakufore dhe shtetëror.
Kështu, çdo segment i publikut mund të përfitojë nga bibliotekat. Ndërsa përfitimi prej saj, njohuria ishte më e lehtë për t’u aksesuar.
Bibliotekat filluan të hapeshin pothuajse në çdo cep të perandorisë, si rezultat i shtetarëve që kishin ndërtuar biblioteka dhe bërë vakufe.
Kur konsideroheshin në skicë, veprat e botuara dhe të kopjuara gjatë periudhës Osmane ishin të dyja të shkruara nga mjeshtër dhe të lidhura shumë mirë. Në këtë mënyrë shumë dokumente, vepra dhe koleksione historike kanë mbijetuar deri në ditët e sotme në kushte të përshtatshme. Madje ishte formuar edhe vendi për riparimin e librave.
Gjithashtu, e ardhmja e bibliotekave u sigurua duke mbajtur informacione teknike si karakteristikat fizike, përmbajtja, autorin dhe lexuesin e veprave në bibliotekë në të dhënat e statutit. Me udhëzimet e sulltanëve, anëtarë të perandorisë, pashallarët, ulematë, administratorët dhe njerëzit e shquar krijuan biblioteka të vlefshme në rajone të ndryshme të Perandorisë Osmane.
Edhe pse sot ka një rrjet të madh bibliotekash në mbarë botën, bibliotekat private tani vijnë në plan të parë në vend të bibliotekave të plota. Me zhvillimin e teknologjisë, është shumë e lehtë të aksesosh çdo libër.
Megjithatë, pavarësisht nga të gjitha këto mundësi, ritmet e leximit të librave janë në nivelet më të ulëta në histori.
