Një nga lutjet e pranuara është lutja e bërë nga një besimtar në mungesë të një besimtari tjetër.
Sepse ai që lutet nuk ka asnjë dobi e as pritje nga lutja e bërë për një besimtarë tjetër. Për këtë arsye njeriu bëhet i mirësishëm dhe i sinqertë.
Pa asnjë pritshmëri, vetëm sepse mendon për bashkëbesimtarin dhe kujdeset që nevojat e tija të largohën dhe lutja e tij pranohet.
Sepse Pejgamberi ynë (a.s) ka thënë: “Lutja e muslimanit ndaj vëllait të tij fetar që nuk është me të pranohet. Përderisa njeriu lutet për të mirë për vëllanë e tij në fe, një melek në detyrë pranë tij, lutet dhe thotë ‘t’u pranoftë lutja, t’u dhënshin të njëjtat gjëra dhe ty’.” (Transmeton Muslimi dhe Ibni Maxhe)
“Janë dy lutje që nuk ka perde ndërmjet këtyre lutjeve dhe Allahut. Lutja e të shtypurit, lutja e një personi në mungesë të vëllait të tij musliman.” (Hejsemi)
“Nuk ka dy muslimanë që takohen me njëri-tjetrin dhe shtrëngojnë duart dhe pa i lëshuar duart Allahu ua pranon lutjet e tyre” (Ebu Ya’la)
Këto hadithe inkurajojnë besimtarët që t’i luten në praninë dhe në mungesë të njëri-tjetrit, si dhe na lajmërojnë se këto lutje do të pranohen.
Ajeter e mëposhtme janë shembuj lutjesh :
رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًۭا كَمَا حَمَلْتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦ ۖ وَٱعْفُ عَنَّا وَٱغْفِرْ لَنَا وَٱرْحَمْنَآ ۚ أَنتَ مَوْلَىٰنَا فَٱنصُرْنَا عَلَى ٱلْقَوْمِ ٱلْكَـٰفِرِينَ ٢٨٦
“Zoti ynë, mos na dëno nëse harrojmë ose gabojmë! Zoti ynë, mos na ngarko neve barrë të rëndë siç i ngarkove ata që ishin para nesh! Zoti ynë, mos na ngarko me atë për të cilën ne nuk kemi fuqi! Na i shlyej mëkatet, na i mbulo të këqijat, na mëshiro. Ti je mbrojtësi ynë, na ndihmo kundër popullit pabesimtar”! (El-Bekare, 286)
رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ
“Zoti ynë, falna neve dhe vëllezërit tanë që para nesh u pajisën me besim dhe mos lejo në zemrat tona farë urrejtjeje ndaj atyre që besuan. Zoti ynë Ti je i butë, mëshirues!”
(Hashr, 10)
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
“Zoti ynë na jep të mira në këtë jetë, të mira edhe në botën tjetër dhe na ruaj prej dënimit me zjarr”! (Bekare,201)
رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ
“O Zoti ynë, ne besuam, prandaj na falë dhe na mëshiro, se Ti je më i miri i mëshiruesve!” (Muminun, 109)
رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ
“Zoti ynë, ne i bëmë të padrejtë(i dëmtuam) vetvetes sonë, në qoftë se nuk na falë dhe nuk na mëshiron, ne me siguri do të jemi prej të shkatërruarve!” (Araf, 23)
