Themi “peshku i humbur është i madh” për të shprehur se mundësia e humbur ishte e madhe.
Kryesisht, kjo fjalë e urtë përdoret kur mendojmë për mundësitë e humbura. Në të vërtetë, çdo mundësi që nuk plotëson kushtet e duhura priret të humbasë.
Për shembull, një person që jep provimin për punën e tij të ëndrrave pa studiuar mjaftueshëm, do të ndihet shumë keq kur humbet provimin.
Nëse ai e zmadhon mundësinë e punës që humbi në vend që të punojë përsëri, ai nuk do të mund të shkojë më tej. Në fakt, duke u sjellë në këtë mënyrë, ai do të rrisë edhe më shumë trishtimin e tij.
Asnjë nga ndërtesat që kanë qëndruar me shekuj apo veprat që janë bërë klasike botërore nuk u realizuan pa punë dhe pa mund.
Stërvitja ka shumë përfitime. Para së gjithash, një person që punon nuk shpërqendrohet me gjëra të panevojshme dhe nuk e vë veten dhe familjen në një situatë nevoje.
Zoti mos na pengoftë nga puna. Sepse nëse do të mbesim prapa në punë, do të mbetemi edhe në shkencë, arsim, teknologji, bujqësi, kulturë dhe art. Nëse do të kishim ndjekur gjendjen aktuale të botës pesëdhjetë, gjashtëdhjetë apo njëqind vjet pas, do të ishim mbytur në pluhurin e atyre që erdhën më parë.
Kjo është arsyeja pse çdo moment që jetojmë është i çmuar për ne. Sinqerisht, këto fjalë, pra shëmbëlltyra, janë gurë të çmuar që dalin nga zemra.
Tani, në mesin e atyre që lexojnë këto rreshta, mund të ketë dikush që thotë: “Nuk do ta humb më kohën duke menduar për mundësitë e humbura. Do të shikoj mundësitë që kam përpara dhe do të jem i përgatitur”. Nëse po, a nuk do të ishte kjo në dobi të të gjithëve neve?
Nëse fëmijët e dashur të këtij vendi do të bënin një investim sa një guralec ose do të kontribuonin në prodhim çdo ditë, do të kishim përgatitur një mjedis më të përshtatshëm për mundësitë që do të na lindin në të ardhmen. Vetëm në një mjedis të tillë mund të lëmë pas vepra gjigante.
Sado i madh të jetë peshku që ju ka humbur, vendosmëria juaj për të punuar dhe entuziazmi juaj për t’i shërbyer vetes dhe vendit qofshin shumë më të mëdha.
