Allahu i Plotfuqishëm, na nxori nga sfera e mosekzistencës, na dha trup dhe të drejtë të jetojmë dhe na vuri mbi supe detyrën e të qenit mëkëmbës në tokë. Njeriu i ka një borxh të thellë mirënjohjeje Allahut, për të gjitha këto bekime. Shprehja më e plotë e mirënjohjes është namazi.
Adhurimi i namazit shprehet me fjalën ‘salat’ në Kur’anin e Shenjtë dhe përmendet në 99 vende gjithsej. Fakti që Allahu xh.sh. na kujton neve, robërve të Tij, namazin kaq shpesh tregon se sa i rëndësishme është ai.
Padyshim që në rëndësinë e namazit ka një rol të madh fakti se namazi është një adhurim që kryhet jo vetëm me trup, por me zemër, me gjuhë dhe me mendje.
Ndjenja e besnikërisë do të thotë të veprosh me mirënjohje përballë një mirësie, të mos harrosh mirësinë dhe të përgjigjesh me mirësi. Besnikëria, e cila ka një vend të rëndësishëm në shoqëri, është në thelb një ndjenjë që duhet të tregojmë ndaj Zotit tonë. Sepse Zoti i Plotfuqishëm na ka dhënë bekime të panumërta. Thënia ‘Ai që nuk falënderon njerëzit nuk e falënderon Allahun’, të cilën e dëgjojmë shpesh në jetën tonë shoqërore, përdoret për të shprehur se një person që nuk ndjen besnikëri ndaj Allahut xh.sh., nuk do të tregojë besnikëri ndaj askujt tjetër.
Adhurimi i mirënjohjes është rezultat i natyrshëm që lind nga ndjenja e besnikërisë. Çdo ditë, çdo herë, robi përballet me Zotin e tij, i cili nuk e lë në mosekzistencë, por i jep bekimin e trupit, domethënë ekzistencën, i cili e bën atë një krijesë të gjallë, jo një substancë të pajetë, që e bën atë një qenie njerëzore që ndjen, mendon dhe flet.
Në lidhje me këtë, sipas transmetimit te Hz. Aishes, Pejgamberi s.a.s., vazhdonte të falte namaz derisa këmbët i enjteshin nga qëndrimi në këmbë. Kur Hz. Aisheja e kishte pyetur : “O i Dërguar i Allahut! Ti vazhdon të mundohesh kështu edhe pse Allahu ti ka falur të gjitha gjynahet e shkuara e të ardhme”? Ai s.a.s., i ishte përgjigjur: “O Aishe! A të mos bëhem një rob falenderues” ?
All-llahu ju nxori nga barqet e nënave tuaja (si foshnje) që nuk dinit asgjë. Ju pajisi me (shqisa për) të dëgjuar, me të parë dhe me zemër, ashtu që të jeni falënderues.
Nahl, 78
Në dritën e këtij ajeti dhe hadithi
Mund të themi se Pejgamberi ynë a.s., e fali namazin si një shprehje e madhe mirënjohjeje. Një nga arsyet më të mëdha për këtë është se namazi është një adhurim që përfshin trupin, zemrën, gjuhën, mendjen dhe madje edhe imagjinatën. Të qenit mirënjohës për bekimet në trupin tonë, i cili është një nga rrethet e mirënjohjes, është një nga treguesit më themelorë të besnikërisë në lutje.
Allahu i Plotfuqishëm ka vendosur një ekuilibër unik në tokë. Ai na vendosi ne, njerëzit, në botën tonë, e cila nuk është as sa një bërthamë në univers, vendosi jetën .
Si falënderues, duhet të jemi mirënjohës që ky rend është vendosur, që na e ka bërë më të lehtë frymëmarrjen dhe jetesën dhe që jeta vazhdon në hapësirë pa goditur diçka galaktikën tonë.
Fjala Subhanallah, është edhe simbol habie dhe mirënjohjeje për këto situata dhe përdoret në shumë pjesë të namazit.
Surja Fatiha, të cilën e lexojmë në çdo rekat të namazit, është shprehje mirënjohjeje dhe lavdërimi në vetvete.
Ekziston një hadith në lidhje me madhërimin e namazit:
“O i Dërguari i Allahut! Të pasurit ua hoqën gradat e larta dhe begatitë e përhershme. Sepse falen dhe agjërojnë si ne. Mirëpo, ata japin sadaka e ne nuk mundemi, ata lirojnë robër e ne nuk mundemi.”
Pejgamberi ynë a.s., u dha atyre lajmin e mirë:
” T’ju mësoj diçka? Me të, ju mund të arrini hapin me ata që ju tejkalojnë dhe mund t’i kaloni ata që vijnë pas jush. Dhe askush nuk mund të jetë më i virtytshëm se ju, përveç nëse ata bëjnë si ju. Pas çdo namazi , thuaj “Subhanallah” 33 herë, “Elhamdulillah” 33 herë, “Elhamdulillah” 33 herë. Nëse thua “Allahu Ekber”, numri i plotë është 99, dhe e gjithë fytyra është “Lailâhe illallah vahdehû lâ sherîke leh, lehu’l- mulk velehu’I- hamdu ve huve alâ kulli shej’in kadir.’ Nëse thua kështu, mëkatet do të të falen edhe sikur të jenë sa shkuma e detit”. Transmeton Muslimi
Në ajetin e 152-të të sures el-Bekare thuhet: “Pra ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj juve (me shprëblim). Më falënderoni e mos Më mohoni. “.
Për të përmbushur siç duhet mirënjohjen, e cila është një detyrë shumë e rëndësishme, ne duhet ta kryejmë namazin tonë siç është urdhëruar.
